سالها از آن روز میگذرد؛ همان روزی که بخشی از زمینهای کشاورزی عباسآقا در محله کوی کارگران برای گلکوچک بچههای محله به شهرداری سپرده شد تا هموار شود.
یکی از خاطرات شیرین حمید صداقت، پیشکسوت فوتبال شهرمان، برمیگردد به همان سیوچندسال پیش و آن زمین خاکی که حالا ساختمان قطارشهری در آن ساخته شده است. در همان زمین خاکی بود که وقتی مربی تیم امید ۱۷شهریور برای استعدادیابی آمده بود، او را در سیزدهچهاردهسالگی کشف کرد و خواست برای تست حرفهای بازیاش، سری به تیم آنها بزند.
حمید صداقت پیش از آن هم در سنین دبستان پابهتوپ بود و بهخاطر پیگیریها و تشویقهای پدرش، غلامرضا، به این باور رسیده بود که موفقیت در فوتبال، خیلی هم دور از دسترس نیست. او را در همان زمین خاکی به دلیل بازی خوبی که داشت، دیگر تیمهای محلی دعوت میکردند تا برای بازیهایی که داشتند، همراهشان باشد.
بین عکسهایش، تصاویری از زمینهای خاکی محدودههایی، چون چهارراه دانش، پارک ملت، کوهسنگی و... دیده میشود که با هرکدام خاطرههای خوبی دارد از بازی قوی که با همان سنوسال کمش در محلههای دیگر مشهد بهنمایش گذاشته است، حتی یکبار تیمی محلی برای بازی دوستانه با نیشابور او را بهعنوان بازیکن حرفهای، همراه خود برده بود، اما آغاز فوتبال حرفهای برای حمید صداقت از همان اتفاق ساده بود.
آن زمان مربی تیم امید ۱۷ شهریور که یکی از تیمهای دسته ۳ مشهد بود، غلامرضا صباحی بود که بعدها به حمید صداقت گفته بود سرعت و چابکی، قدرت دریبلینگ و رهبری تیم، همان چیزهایی بود که آن روز در زمین خاکی کویکارگران در تو دیدم و احساس کردم که میتوانی در فوتبال پیشرفت کنی.
«صداقت» در عرصه کشتی و دوومیدانی نیز مقامهایی کسب کرده بود ولی، چون عشقِ فوتبال بود، این رشته را بهعنوان ورزش تخصصی انتخاب کرد.
آنطور که خودش از آن روزها تعریف میکند؛ «تست را که دادم، از همان ابتدای ورودم و در پانزدهسالگی کاپیتان تیم جوانان شدم و وچون مربی به این نتیجه رسیده بود که بازیام خوب است، در عرض چند ماه کاپیتان تیم بزرگسالان هم شدم.
البته بهدلیل نارضایتی دیگر بازیکنان تیم بزرگسالان امید ۱۷ شهریور که کوچکترینشان ۲۰ سال داشت و برایشان سخت بود قبول کنند که یک نوجوان کاپیتان آنهاست، در این سمت خیلی اذیت شدم.»
«پس از سه سال فعالیت در سمت کاپیتانی تیم جوانان و بزرگسالان امید ۱۷ شهریور، به تیم امید کارگران دعوت شدم که از تیمهای دسته یک مشهد بود. همزمان در هنرستان سیدجمال در سطح ناحیه، سه سال متوالی بهترتیب مقام اول و دو سال دیگر مقام دوم را کسب کردم. در دوران خدمتم نیز با بازی در تیم باشگاهی ۵ نصر که از تیمهای باشگاهی دسته ۳ بود، فوتبال همچنان در زندگیام جریان داشت.»
زندگی فوتبالی حمید صداقت پس از این وارد عرصه تخصصیتری شد. او با ورود به تیمهای توسفوار، پارسخودرو، ثامن و بابک، بازیهای دیگری را در عرصه ورزشی فوتبال تجربه کرد و در هرکدام از این تیمها مقامهایی بهدست آورد.
او در زمانی که وارد تیم بابک شد، سرمربی این تیم عالیِ حرفهای بود و تیم او در رده نوجوانان کشوری در بازیهای قهرمانی کشوری شهر میناب با ۵ بازی و ۱۳ امتیاز بهعنوان سرگروه تیمها برگزیده شد؛ «در بازیهای قهرمانی میناب، بازیکنان سنگتمام گذاشتند که محمد شعرباف، مهاجم تیم و محمد تقدیمی، هافپک نفوذی، با ارائه بهترین تاکتیکها نقش بسزایی در کسب این مقام ایفا کردند، اما با وجود تلاش مضاعف بچهها، مسئولان در حوزه فوتبال مشهد، هیچ تقدیر و تشکری از این بازیکنان نکردند.»
حمید صداقت بهترین بازی را که در فوتبال باپست هافپک راست تیم هواپیمایی در طول سابقه فوتبالیاش داشته، بازیهای زیر گروه کشوری سال ۶۸ میداند که تیمشان بهعنوان تیم دوم نایبقهرمان شد و به سطح دسته ۲ کشور ارتقا پیدا کرد.
همان مسابقات بود که ترکمنستان، برای بازیهای دوستانه دعوت کرده بود و از بین سه تیم ابومسلم، پیام و هواپیمایی، این تیم بهدلیل مقامی که کسب کرده بود، برگزیده شد و به این سفر ورزشی رفت.
حمید صداقت بهترین بازیها را در پست هافبک راست و تیم هواپیمایی داشته که به لیگ دسته دوم کشور راه پیدا کردند
این بازیکن پیشکسوت فوتبال حالا در گذران چهارمین دهه عمرش، ۵ سالی میشود که بهدلیل مشغله، فوتبال را کنار گذاشته و بهصورت تخصصی وارد عرصه فوتسال شده است.
او پیش از این از حدود ۱۱ سال پیش همزمان با شکلگیری هیئت فوتسال استان خراسان در کنار فوتبال، فوتسال را نیز آغاز کرد و در همان سال نخست بهدلیل قابلیتهای فوتبالیاش، توانست در سمت سرمربی تیم عالی حرفهای بابک، مقام اول استان را در مسابقات فوتسال قهرمانی باشگاههای مشهد کسب کند.
صداقت در حال حاضر ۵ سالی میشود که در مقام بازیکن تیم پیشکسوتان امید بنیهاشم و سرمربی رده جوانان و امیدهای تیم امید بنیهاشم فعالیت میکند. در دوره سرمربیگری او در ردههای جوانان و امید این تیم، کسب مقام اول مسابقات لیگ استانی سال ۹۳ بههمت تیم امید بنیهاشم و بهدست آوردن مقام اول مسابقات باشگاهی مشهد بههمت تیم جوانان امید بنیهاشم در سال ۹۴، از موفقیتهای او در عرصه فوتسال است.
صداقت در ادامه صحبتهایش به پاس همکاریهای مربیان دیگر تیم، از مربیان محمد یعقوبی، محمد آتیترک، حسین یعقوبی، جواد فتحآبادی و ایمان سرقطاری یاد میکند و حمایتهای مدیران باشگاه، حاججلال جمشیدی و حاجمحمد خادمالخمسه را در موفقیتهای تیم موثر میداند.
این پیشکسوت فوتبال با اشاره به اشخاصی که در عرصه فوتبال موفق هستند و در کوچهپسکوچههای محله کویکارگران پابهتوپ شدند، ادامه میدهد: افرادی مانند احمد شریف، حسین الفاطمی، مهدی اسلامفر و ابراهیم تالانه، فوتبال را از گلکوچک همین محله آغاز کردند و حالا هرکدام در عرصه فوتبال، حرفی برای گفتن دارند. آنها در تیمهای مطرحی بازی کردند و حالا پیشکسوت هستند.
وی در ادامه صحبت خود از وضعیت فوتبال مشهد و نبود حمایتهای لازم از آن گلایههایی دارد. معتقد است که اگر فوتبالیستهای مشهد را مسئولان و سرمایهگذاران حمایت کنند، استعدادهای بینظیری در این شهر و استان برای شکوفایی در فوتبال وجود دارد.
وی از حمایتهای کلانشهرهای دیگر از فوتبالیستها یاد میکند و با اشاره به فوتبال تهران، اصفهان، تبریز و... میگوید: چرا در مشهد نباید این حمایتها وجود داشته باشد تا فوتبالیست مشهدی به جای فکر کردن به دغدغههای مالی زندگی، تمام فکروذهنش را به موفقیت در فوتبال بدهد که کسب این موفقیت، منافع خوبی را برای شهرمان نیز بهدنبال خواهد داشت.
یکی دیگر از نقدهای این ورزشکار به هیئت فوتبال است که در حوزههای نظارتی و مدیریتی برای این ورزش، آنطور که باید فعالیت نمیکنند.
او توضیح میدهد: در فوتبال، مربیانی ورود پیدا کردهاند که تخصص آنها فوتبال نیست و در ورزشهای دیگر مانند دوومیدانی و... فعال هستند و بدون اینکه هیچگاه پابهتوپ شده باشند، به این عرصه ورود پیدا میکنند. وی اضافه میکند: بیشک کسی که خودش فوتبال بازی نکرده، هرچقدر هم که تاکتیکها را بداند، نمیتواند آنطور که باید، تیم را هدایت کند.
* این گزارش سه شنبه، ۲۸ اردیبهشت ۹۵ در شماره ۱۹۲ شهرآرامحله منطقه ۷ چاپ شده است.